Ella Timmermans, pennen en markclips

Ella Timmermans, pennen en markclips
September 2015
Een pen, een pen waar heb ik nou die pen! Wie heeft voor het laatst die pen gebruikt, net lag ie er nog! Herkenbaar? Ja, uitzonderingen daargelaten. Sinds kort ken ik zo’n uitzondering. In huize Timmermans aan de Klipperstraat nummer 18. Daar hoeft nooit naar een pen gezocht te worden. Waarom niet? Nou Ella zwemt in de pennen. En nou ik toch bezig ben met superlatieven, zij grijpt ook nooit mis als het om een paperclip gaat, ook daar vind je er massa’s van. Bij de naam Timmermans gaat er wellicht bij u een lichtje branden en dat is niet zo vreemd, want bij de naam Timmermans denk je al gauw aan: “Verzamelen”, want dat zit de “Timmermansen” in de genen. Een goedaardige maar bovenal waardevolle familie-eigenschap.

Schoolreisje
De allereerste balpen waarmee de inmiddels imposante pennenverzameling van Ella is begonnen draagt letterlijk als opschrift: Gejat uit ‘Café Populair’. Jatten was niet nodig bij de eigenaar van het café , vriendelijk vragen was genoeg. Zij kwam in het bezit van deze curieuze pen toen zij als 17 jarige leerling van de Vijfsprong op schoolreis naar Amsterdam was. De pen belandde in een doosje bij een tiental schrijfgenoten. Doosje na doosje raakte vol, en groeide uit tot een volwassen verzameling.
Op het moment dat ik over de drempel stapte stond de teller van Ella’s pennenschat op 8276 (waaronder geen enkele tweeling) en de deur weer uitstappend op 8277. Mijn hoofd zat dan wel vol met pennen, maar ik was een pen lichter. U raadt het al de pen waar ik mee had geschreven had Ella nog niet dus…

Alfabet
Maar wat een soorten en wat een maten zijn er aan pennen, onvoorstelbaar. De ene nog mooier, aparter dan de andere. En het hele scala aan pennen heeft Ella op alfabetische volgorde opgeruimd in een dertien tal ladekastjes die samen goed zijn voor 72 laatjes.
Ik trek het laatje open met pennen waar het opschrift begint met de letter R. Het zijn er honderden. Grote gevarieerdheid van pennen van het Rode Kruis, Rabobank etc. De pennen die beginnen met een X of een Y zitten knus bijeen in een laatje want zij vormen een hecht maar klein gezin binnen de balpen familie.

Landelijke vereniging
Ella is lid van de landelijke vereniging P.V.N. met een ledenbestand van ruim 200 leden, uit binnen en buitenland. De naam van het verenigingsblad luistert naar de naam “Krabbel”. Kunt u raden waar de letters P.V.N. voor staan? Vast wel.
Met regelmaat wordt Ella blij gemaakt door mensen die nog wel een paar pennen hebben liggen. Maar ja wat zijn een paar pennen. Zo kreeg Ella een telefoontje van iemand uit Breezand die nog wel een paar pennen voor haar had. Vader Timmermans en Ella met de auto op naar Breezand. Met vier plastic zakken vol togen zijn huiswaarts, de paar pennen blekener inderdaad twee te zijn maar dan wel 2000 !! Ja dat zijn leuke dingen voor de mensen.

Als vrijwilligster helpt Ella tijdens een diaconale vakantieweek in “De Werelt” in Lunteren. Als zij na zo’n week moe maar voldaan weer naar Den Helder afreist zitten er geheid balpennen in haar koffer. Allemaal blij makende krijgertjes van andere vrijwilligers. Het overgrote deel van haar prachtige en verrassende verzameling heeft zij gekregen dan wel onderling geruild met clubleden. Sporadisch komt de portemonnee er aan te pas maar dan nog blijft het bij kleine bedragen. Tijdens vakantie wordt er op markten gesnuffeld. Als er dan voor een pen € 4,00 wordt gevraagd dan blijft de hand op de knip. Des te leuker is het als er dan een paar kramen verder een bananendoos vol verschillende pennen staat met een bordje, waarop in een fraaie letter € en nog fraaier het cijfer 0,10 opstaat. Ja, dan is een klein vreugdedansje als pennenverzamelaarster niet verwonderlijk. Een dure hobby is het niet. Ja, zegt Ella, aan de aanschaf van de ladekastjes hangt een prijskaartje. Maar die Zweedse firma, u weet wel, verkoopt mooie en niet te dure.

Paperclips
Ella maakt kantoren schoon en bij het legen van een prullenbak viel er een rammelende envelop uit. Nee, er zat geen geld in maar wel markclips. Ella was verkocht en raakte verknocht op deze veredelde paperclips. De start van een nieuwe hobby die mooi aansluit op haar verzameling pennen.
In de jaren zeventig van de vorige eeuw werden er speldjes gespaard weet u nog wel, nou daar lijkt het op. Ook die waren bedrukt met de naam van een bank, bedrijf, voetbalclub, frisdrankmerk en ga zo maar door. Met gepaste trots, nou ja trots, zo wil Ella dat natuurlijk niet noemen als zijmappen vol van al dat moois laat zien. Ik probeerte raden hoeveel verschillende ‘markclips’ er in de mappen zitten.
Niet kinderachtig zijn Rien, een beetje hoog inzetten denk ik, vooruit ruim 3000? Bijna goed 6533!

Kunstwerkjes
Paperclips sparen, wat is daar nou leuk aan, denk ik en u wellicht ook. Maar al bladerend door de mappen ontdek ik het ene na het andere kunstwerkje. Wat een ongelooflijke gevarieerdheid. Je kunt merken dat bedrijven en instellingen er alles aan doen om zich, ook via zo’n ogenschijnlijk kleine markclip, te profileren.. Een klein, maar o zo belangrijk reclame-object. En een spaarder zoals Ella vaart er wel bij. Ik kijk werkelijk mijn ogen uit en snap nu waarom het leuk kan zijn, dat sparen van die veredelde paperclips.
Ik laat mijn pen verder met rust en hark mijn blaadjes met aantekeningen bij elkaar en leen een markclip van Ella. Na een tweede kop Wiener melange stap ik op mijn fiets met een hoofd vol indrukken en met achterlating van mijn pen waar de naam Meereboer op staat. Deze verdwijnt dus bij zijn soortgenoten in de la met de letter M.
Ik denk dat Ella de komende tijd nog wel wat aanwas voor haar pennen- en clipsverzameling kan verwachten, denkt u ook niet?
Rien Schelhaas